مدح حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها
كیست زهرا آنكه عطر سیب جنّت می‌دهد نام زیبایش به جان و دل محبت می‌دهد كیست زهرا بانویی از جنس باران جنس نور رحمت نابی كه بر هر سینه بهجت می‌دهد كیست زهرا دختری بهتر ز مادر بر پدر آنكه درس مـادری بر كل خلقت می‌دهد كیست زهرا حضرت انـسیۀ حـوراستی نور آن حوریه بر انسان طهارت می‌دهد كیست زهرا حضرتِ عبدِ عبیدِ كردگار آنكه با رفتار خود درس اطاعت می‌دهد كیست زهرا آنكه دارد بر بشر فخر و شرف هركه پوید راه وی بر خویش قیمت می‌دهد فـاطـمه آمـوزگـار مـكـتـب پـیـغـمـبـران فاطـمه بر اولیا درس شجـاعـت می‌دهد مِهر او صدجا گِـره از كارها وا می‌كند نام او حتی به هر مظلوم قدرت می‌دهد در جهان زهرائیان برتر ز خَلق عالمند پس خدا ایرانیان را خویش رفعت می‌دهد هركه دارد حُبّ زهـرا را خـداوند كریم بر مُحبّ حضرتش از غیب نصرت می‌دهد پرچم زهرا به هر كشور شود در اهتزاز بی گـمان آن خـطّه را الله عـزّت می‌دهد هركه شد از راه زهرا سوی دیگر منحرف دیر یا زود عاقبت از دست، دولت می‌دهد هركه سازد راه زهرا را مرام خویشتن دیر یا زود عاقبت تشكیل دولت می‌دهد گفتمانِ پیشرفتَش هم شعاری بیش نیست آنكه روی مصلحت شور عدالت می‌دهد سالكِ بی‌ادعا در هر فراز و هر نشـیب با دل و جان تن به فرمان ولایت می‌دهد مكـتب زهـرا كجا و مكـتب بیـگـانـگـان مكتب زهرای اطهر درس غیرت می‌دهد بانوان فاطـمی درس تشخّص خـوانده‌اند چون فضیلت های او زن را اصالت می‌دهد روز مادر را به مادر می‌توان تبریك گفت مادر هستی اگر زهراست، رخصت می‌دهد چادرش غیر مسلمان را مسلمان می‌كند با حجاب و عـفـتش تعـلـیم عفت می‌دهد چون به محراب نماز خویش می‌سازد قیام هر ركوع و سجده‌اش خوف قیامت می‌دهد با وجود آن مصیبت‌های سخت و بی‌شمار خطبه‌های آتـشیـنش درس همّت می‌دهد در میان كـوچه هنگـام حـمایت از عـلی نالـۀ بیـداری او عـطـر حـكـمت می‌دهد هركجا بیداری دلهاست مرهون وِی است قصۀ پُر غصۀ او درس عـبرت می‌دهد گر كه اُمتهای اسلامی به او روی آورند خود نشـانِ تـوده‌ها، راه هـدایت می‌دهد عصمت الله است و دین در حصن او دارد قرار حجت الله است و دلها را درایت می‌دهد یوسف زهرا به او وقـتی تـوسل می‌كند پیـرو دستور او پایـان به غـیبت می‌دهد بعد حكم مهدی‌اش رو می‌كند سوی حسین وز میان قـتلگـاهش اذن رجعت می‌دهد بر تمام مـؤمنـین و شیـعـیان و شاهـدان مُهر رجعت را بدسـتان كـرامت می‌دهد روز محـشر چون نـدا آید كه آمد فاطمه حضرت سبحان به او اذن شفاعت می‌دهد چونكه اسباب شفاعت را بگیرد روی دست دست قـهّار خـدا حكـم قـضاوت می‌دهـد ایـزد مـنّـان مـیان آیـه‌هـای مُـصـحَـفَـش بر جفا كـاران او دستور لـعـنت می‌دهد این دعـای خـیـر بـاید زینت لبـهـا شـود اِنتقـم یا منـتـقـم! تـیغ تو نصرت می‌دهد |